همه افتادگان (نمایش‌نامه رادیویی)

خانم رونی: چه‌ت شده، دن؟ حالت خوب نیست؟ آقای رونی: خوب! هیچ‌وقت شده من رو خوب ببینی؟ روزی که دفعه اول من رو دیدی که باید تو رختخواب می‌بودم. روزی که بهم پیشنهاد ازدواج دادی دکترها جوابم کرده بودن. این رو می‌دونستی، نمی‌‌دونستی؟ شبی که باهم ازدواج کردی آمبولانس برام فرستادن. این رو که یادت نرفته؟ (مکث) نه، نمی‌شه گفت خوبم. ولی بدتر هم نیستم. در واقع بهتر از قبلم. کور شدنم تلنگر خیلی خوبی بود. اگه می‌تونستم کر و لال هم بشم یه راست تا صد سالگی می‌رفتم. یا شاید هم رفته‌م؟ (مکث.) امروز صد سالم شد؟ (مکث.) من صد سالمه، مدی؟